Jak zaaranżować pokój dziecka

Trzeba pamiętać, że dziecięce pokoje zmieniają się. O ile dla najmłodszych najważniejsze będą kolory i postacie z bajek, o tyle starsze dzieci będą potrzebowały sprzętów niezbędnych do rozwijania zainteresowań i nauki.

Dziecko powinno mieć wpływ na urządzenie swojego pokoju.

Nie zawsze inicjatywa dziecka będzie zgodna z pomysłami rodziców, ale nie wolno lekceważyć pragnień dziecka, jego pomysłów, wyrażających jego niezależność i indywidualność. Dobrze urządzony pokój pomoże rozwijać kreatywność dziecka, jego inwencję i wyobraźnię.

Przy urządzaniu pokoju dziecka trzeba trzymać się też określonego stylu. Jeśli tworzymy komnatę małej księżniczki, czy małego mechanika lub też wielbiciela Spidermana, to trzymajmy się tej linii aranżacji, nie próbujmy dokładać czegoś, co zupełnie do pokoju nie będzie pasować.

Co ważne, to dziecko musi wybrać gadżety i motyw przewodni pokoju, bo tylko wtedy będzie czuło się w swoim pokoju.

W każdym pokoju dziecka niezbędne są komody, regały, kosze, skrzynie i różne pojemniki.

Wybierając meble, można skupić się na meblach modułowych. Dzięki temu można wnętrze przearanżować, gdy dziecko wyrośnie już z zabawek i pluszowych misiów. Nie musimy koniecznie wybierać tej samej kolekcji mebli, jednak w pokoju dziecka kolekcje najbardziej się sprawdzają. Urządzając pokój dla dziecka warto poświęcić sporo miejsca na dużą szafę. Można nią zabudować przestrzeń za drzwiami, jakąś wnękę lub całą ścianę. Zwłaszcza w pokojach długich i wąskich można zabudować jeden koniec, poprawiając równocześnie proporcje pomieszczenia. W szerokiej szafie można zostawić odkryte regały, na których znajdą miejsce pojemniki i kosze na zabawki, klocki czy misie, Dzięki niej pozbędziesz się z pokoju drobnych mebli i oczyścisz przestrzeń pokoju. Dobrze zorganizowana, z mnóstwem szuflad i schowków uporządkuje pomieszczenie, zwłaszcza, że dziecięce pokoje to najbardziej zagracona i zabałaganiona przestrzeń w domu. Dzieci uwielbiają mieć na wierzchu wszystkie ulubione zabawki i książki.

Pamiętaj, aby upewnić się, że meble stojące w dziecięcy pokoju muszą stać stabilnie, czasem przyda się mocowanie ich do ścian. W komodach ustawionych w dziecięcym pokoju znajdzie się miejsce na ubrania, bieliznę i inne drobiazgi. W pokoju powinno znaleźć się biurko z regulowaną wysokością blatu, krzesło ergonomiczne z regulowanym siedziskiem, półki z książkami, miejsce na komputer. Oświetlenie nie powinno być umieszczone z tyłu, a od lewej strony, jeśli dziecko jest praworęczne, i odwrotnie, gdy nasza pociecha jest leworęczna.

Najważniejsze w pokoju dziecka jest oświetlenie. Im więcej słońca, tym lepiej.

Pokój powinien być oświetlony światłem dziennym, podkreślonym jasnymi barwami, nie należy okien zastawiać wysokimi szafami czy regałami. Światła naturalnego nie można całkowicie zastąpić światłem sztucznym, o nieodpowiednim natężeniu, bo wpływa to negatywnie na wzrok i zdolność koncentracji. Blat biurka nie powinien kontrastować kolorystycznie z zeszytem, powinien być matowy, o jasnej barwie. Oświetlenie ogólne powinno być włączone przez cały czas nauki dziecka przy biurku, wspomagane lampą przy biurku, umieszczoną po odpowiedniej stronie w odległości około 40 cm od centralnego miejsca pracy. Monitor komputera nie może być ustawiony w kierunku okna. Oświetlenie nie powinno tworzyć odblasków na ekranie. „Psuje” oczy monitor działający w ciemnym pokoju.

Dobór kolorów – posłuchajmy, co nam dzieci mówią.

W pokoju dziecięcym ogranicz kolory. Zastosuj dwa – trzy kolory lubiane najbardziej przez naszą pociechę. Jeśli pomieszczenie jest małe, to tym bardziej konsekwencja w doborze kolorów jest istotna. Dla dzieci w wieku do 3 roku życia odpowiednie są mocne, nasycone zestawienia: biel /błękit, fiolet/biel, czarny/żółty. Starsze dzieci są w stanie już określić, jakie kolory podobają im się najbardziej. Trzeba też pamiętać o właściwościach kolorów stosowanych w pokoju:

  • Jasna zieleń – daje poczucie bezpieczeństwa i spokoju, jednocześnie może powodować senność, zmęczenie i rozdrażnienie

  • Niebieski – pomaga w komunikacji, uspokaja, stosowany w terapii lęków, w nadmiarze sprzyja lenistwu, znudzeniu i niedbalstwu. Odstrasza owady.

  • Biel – uspokaja, łagodzi. Stanowi idealne tło dla innych kolorów, nigdy też nie jest jej za dużo

  • Żółć – działa wzmacniająco na system nerwowy, budzi życzliwość, wzmaga koncentrację i pobudza intelekt, dodaje energii, ale przyciąga też owady. W nadmiarze bardzo męczy, wzmacnia złość, kłótliwość i niepokój.

  • Róż – optymizm, ciepło, serdeczność, troska i współczucie. Ułatwia niesienie pomocy, pobudza altruizm, ale też w nadmiarze budzi snobizm, arogancję, niechęć do kontaktów międzyludzkich.

  • Czerwień – bardzo pobudza, więc do pokoi dziecięcych stosuje się tylko przy podkreślaniu dodatków.

Aby niwelować zgubne skutki nadmiaru koloru w dziecięcym pokoju, można łączyć kolory, które wytłumią oddziaływanie danej barwy: zielony uzupełnijmy różowym lub czerwonym, niebieski – żółtym lub pomarańczowym.

Kolor ścian może kontrastować lub korespondować z meblami w pokoju dziecka. Jednolity kolor można złamać dodatkowymi dekoracjami, czy to malowanymi czy zawieszonymi, w formie plakatu, zdjęcia czy obrazu. Dekoracją mogą być motywy z ulubionych bajek, zwierzęta lub rośliny. Trzeba też pamiętać, że pokoje umieszczone od północy wymagać będą ciepłych, słonecznych barw, bo chłodne je przytłoczą. Pokój umieszczony od południa może mieć barwę chłodniejszą.

Autor artykułu
Artykuł przygotował salon Salon Meblowy Mebel Perfekt z Chojnic oferujący meble do salonów, sypialni i kuchni czołowych polskich producentów.